Drzwi zaskrzypiały ciszej, dużo ciszej, niż zwykle, gdy zostały pchnięte czymś innym, niż zwyczajną ludzką ręką. Mężczyzna przekraczający drzwi tawerny trzymał obdartą, zmiętoloną narzutę. Na jego lewym ramieniu rozciągał się z przymrużonymi oczkami kot, inny, niż wszystkie inne koty. Inne, ziemskie. Był mały, otoczony fioletową, tak gęstą poświatą, że w dotyku przypominała aksamit. Wypełniała każdy rys biało-śnieżnego futra.
Mała istotka miauknęła, subtelnie potrząsając przydługimi uszami ryśka. Mężczyzna wyciągnął do niej palec, jakby chciał ją pogłaskać.
Zawiesił pelerynę wolnym, lecz zdecydowanym ruchem, po czym w takim samym tempie począł zbliżać się do szynkwasu…
Jego wzrok na nikim nie spoczął póki nie dotarł do blatu z wystawnymi trunkami. Idąc, sprawiał wrażenie posiadanego tiku nerwowego, gdy za prawie każdym krokiem „próbował strzepać z siebie” resztki jakiegoś aurowego fenomenu koloru wściekłego fioletu.
Zasiadając, słyszał tylko…
To znowu on!
Tutaj?
Spójrz, jak emanuje z niego ta nikła ilość energii…
A ten kot…!
Co to za jeden…?
No jak to nie wiesz?! On…
Przybysz zamówił kufel piwa i poszedł zająć sobie jakiś wolny stolik zagłębiony w akurat najciemniejszym kącie tej tawerny. Usiadł, odchylił się do tyłu, otworzył oczy. Westchnął. Jednocześnie kicia miauknęła. Mężczyzna wyciągnął do niej dwa palce, by pogłaskać. Uśmiechnął się łagodnie i powiedział:
- Masz rację.
Chwycił za kufel, zamknął oczy, gdy za plecami wyczuł z tuzin ciekawskich spojrzeń. Wyczekiwali jednego. Tego samego.
Ktoś rozpoznał go na pierwszy rzut oka, a wiadomość cichcem rozeszła się tak samo za plecami blondwłosego o fioletowej aurze.
- Nie odpuścicie mi i dziś, huh? Także słuchajcie. Ostatnim razem, gdy tu byłem, opowiadałem wam o pewnym magu z gildii Angel Tears emanującym aurą niczym prawdziwa anielica. Dzisiaj… znowu do niej powracam, ale nie będzie tego samego. Przez ten czas… zmieniła się. I to bardzo. – Urwał, a wzrok wydawał się nazbyt odległy od miejsca obecnego pobytu.

- Jeśli zaś chodzi o wygląd, nie ma bardziej charakterystycznego maga od niej samej – zalał szczerym śmiechem ciekawskie nie tylko oczy, ale też i uszy. – Ciepły kolor cery, kontrastujący ze śnieżnymi włosami, co otula chłodne spojrzenie, choć tęczówki emanują subtelnym kolorytem szkarłatu i złota. Na pierwszy rzut oka złote ślepia idealnie wpasowują się w kolorystykę piór ją otaczających.
Piękny Skowronek, co elfa pozornie przypomina z rysów i uszu. Piękna medyczka, którą zdobi nawet smutnie ściągnięte usteczka, obkolczykowane w dolnej wardze. Dodatkowym znakiem rozpoznawczym można dać też na ten przykład piercing z motywem symbolu Angel Tears w uszach. Tatuaż gildyjny w barwie czarnej widnieje nad lewą piersią, w dość widocznym miejscu.
Generalnie styl, jakim się obnosi można uznać za krzyżówkę gotyku czy nawet wiktoriańskiej Anglii z domieszką elementów dekoracyjnych wschodnich klimatów. Płachty szat uszyte magią i umiejętnościami jej matki, którymi okłada się wręcz warstwami - świadczą swoją drogą o byciu niesamowitym zmarźlakiem. Kolorystyką nie wychodzą poza ramę: czerń-fiolet-biel.

- Priorytetowo wykazuje postawę zimnego stoika, niezdolnego do bezsensownych aktów przemocy, ale też do okazywania serca - przynajmniej nie na tyle, ile wcześniej sobie pozwalała. Nieważne jak bardzo nielogiczne są jej działania, ona zawsze jest w stanie znaleźć ku temu jakiś powód. Posiadana przez nią intuicja jest tak ogromna, że aż czasami przerażająca dla bliskich. Ten rok był dla niej obfity w bogactwo uduchowiające jej personę.

Uzdolniona realistka, mocno stąpająca po ziemi i potrafiąca trzeźwo ocenić sytuację oraz własne możliwości. Czasem przez to może wydawać się zadufana w sobie, ale tak właśnie nie jest – zna i docenia własną wartość, talenty i atuty.
Jednoczesne wpływy indywidualizmu walczą o nadrzędną rolę z empatią i miłościwego usposobienia wobec bliźniego swego. Własna potrzeba niezależności jednak czasem bywa nawet dla niej samej mecząca. Mimo to, nie lubi czuć się zobowiązana, nie znosi ograniczeń, ciąży jej odpowiedzialność za drugą osobę. W związku z tym, życie z nią nie jest najłatwiejsze – podporządkowanie się zabiera jej dobry nastrój i humor, jako nadwrażliwiec łatwo się zraża i nabiera uprzedzeń.

Momentami prostolinijna, otwarta i zaskakująco szczera. Ufa, że człowiek może być z natury dobry. Krystaliczna uczciwość zjednuje jej przyjaciół. Choć może to być wynikiem tego, że dysponuje dziwną siłą, niby charyzmą, głęboko ukrytą w niej, a przyciągającą ludzi. Nikt wie, jaka to siła sprawcza tkwi w jej duszy.

Głęboko zaczęła też odczuwać przyrodę, jak nigdy wcześniej. Świadomość, podświadomość i intuicja na ponadprzeciętnym poziomie pozwala jej wprowadzić się w transcendentalne i transpersonalne stany świadomości oraz osiągnąć zdolności hipnotyzerskie. Obdarzona jest również darem niesamowitej empatii, która wręcz pozwala jej – wsłuchać się w serca i mowę myśli ludzkich. Gdy tego sytuacja wymaga – potrafi się błyskawicznie i bez wysiłku dostosować do zmieniających warunków i okoliczności.