IndeksIndeks  Latest imagesLatest images  RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  

Share
 

 Chi

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Go down 
AutorWiadomość
Gość

avatar
Gość

Chi Empty
PisanieTemat: Chi   Chi Icon_minitimeNie Paź 18, 2015 10:42 pm

Chi



Informacje Podstawowe

Imię: Chi
Pseudonim: Kłopot
Pochodzenie: Nieznane
Data wyklucia: ok. 893 roku
Orientacja seksualna: Hetero
Przynależność: Brak
Kolor znaku gildii: Nie posiada
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Nie posiada
Reputacja: Od dawna nie zostaje w jednym miejscu wystarczająco długo, by ktoś ją kojarzył. Kolejny zbłąkany kot, taki jakich wiele. Może trochę dziwny.


Informacje użytkowe

Magia: Aera
Magiczna Energia: 1.500
Majątek: 2000 klejnotów
Ekwipunek: Czerwony płaszczyk, odrobina jedzenia, nóż
Umiejętności:
Ukrywanie się - dzięki tej umiejętności postać potrafi się idealnie wtopić w tłum ludzi lub wykorzystać otoczenie do skrycia się przed poszukującymi go/ją przeciwnikami. Od tego, czy nas odnajdzie przeciwnik zależy poziom naszego opisu ukrycia.
Samoregeneracja - pomniejsze rany potrafią się zagoić dość szybko, znacznie szybciej niż u zwykłych ludzi, zaś krew krzepnie znacznie szybciej.
Wyczuwanie energii - sensor magiczny, czyli ktoś, kto potrafi wyczuć innych magów oddalonych od nas samych, przy pełnym skupieniu, nawet o parę kilometrów.


Aparycja


Kocia forma: Czarne koty przynoszą pecha. Powtórz. Zapamiętaj. Weź do serca przestrogę. A później popatrz na Chi. Masz do czynienia z małym, niewinnym kotkiem. Puchatym. Niegroźnym. Trudno o drugie tak nieszkodliwe stworzenie - szczególnie, gdy spojrzysz w te śliczne, kocie oczka. Albo na jedwabiste, czarne futerko. Sierść połyskuje w słońcu, wygląda na dobrze utrzymaną. Czystą. Chi niewiele różni się od przeciętnego kota. Można się pomylić. Przynajmniej do chwili, w której przypomni sobie o swojej godności i odzieje się w czerwony płaszczyk. Małe to, dobre dla lalki. Albo właśnie dla kota. Kota, który porusza się po świecie na dwóch, a nie czterech łapach. Na ile spada raczej nie sprawdzisz, zbyt szybko zniknie ci z oczu. Nie będzie zaskoczeniem, że tak nieprzeciętne stworzenie mówi. Jak najbardziej po ludzku.

Ludzka forma: Zdarza jej się przybierać ludzkie kształty, wyraźnie kobiece. Jest w tej postaci osiemnastoletnią pannicą - wiek człowieka znacznie łatwiej dostrzec, niż wiek kota - postury słusznej, mierzącą dobrych 177 cm wzrostu. Odczuwalny ciężar wzrasta do okrągłych 58 kilogramów. Delikatne rysy twarzy, szare ślepia, usta wygięte w figlarnym uśmiechu. Czarne włosy kaskadą opadające do połowy pleców, w dotyku nie ustępują miękkością futerku. Zaokrąglona tam, gdzie kobieta powinna być zaokrąglona, młoda i nawet niebrzydka. Niestety, ma ogon. Nie zapomnisz, że masz do czynienia z kotem.

Charakterystyczne cechy umaszczenia: Cała jest czarna. Nie znajdziesz nawet jednego jaśniejszego włoska. Jak węgiel, człowieku. No, może jednak nie jak węgiel. Nie brudzi i nie zostawia śladów.


Charakter

Pozory nieszkodliwości wydają się bynajmniej nie należeć do pozorów, Chi ma naprawdę łagodne usposobienie. Jak na kota wykazuje się niezwykle dobrą wolą i przejawia ponadprzeciętną cierpliwość. To cierpliwość sprawia, że pazury nie przejadą po twarzy pierwszego zbyt przyjaznego dziecka, które woła za nią kici kici. Przywykła, potrafi obchodzić się z dziećmi. Potrafi wybaczyć im wiele. Czekać, jak pewnie się domyślasz, również potrafi. Jest stworzeniem niezwykle pamiętliwym i choć trudno spodziewać się po niej jakiejś zajadłości, nie zapomina o doznanych krzywdach. Ani o drobnych, miłych gestach. Na wszystko przyjdzie pora, odpłaci. Za wszystko. To drobne, niepozorne stworzenie. Z premedytacją wykorzystuje lekceważenie, z którym odnoszą się do niej silni tego świata. Próbuje nie popełniać podobnych błędów i w zamian nie lekceważy nikogo, nie wie przecież, z kim w przyszłości splecie się jej los. Nie robi sobie niepotrzebnych wrogów, nie spiera się, ale nie miej złudzeń - to nie ugodowa natura, a obojętność. Nie zależy jej, więc szkoda marnować energię. Na bzdury. Na słowa. Mówi niewiele albo nic. Szczególnie gdy uzna, że nie jesteś godny kolejnego słowa. Zamilknie w połowie rozmowy, gdy akurat udzieli jej się nuda. Znudzony kot przyciąga kłopoty. Może właśnie dlatego nigdzie nie zostaje dłużej, nieustannie snuje się po świecie. Na własną łapę, przecież potrafi utrzymać się przy życiu. Nie potrzebuje nikogo. Uwierzysz w to, bywa niezwykle przekonująca. Uśmiechnie się, machnie ogonem i tyle ją widzieli. No chyba, że jesteś dla niej ważny. Wtedy to zupełnie inna sprawa.


Biografia

Kiedyś była inna. Żywsza, energiczna... Zwyczajnie szczęśliwa. To nie tak, że teraz nie jest. Do szczęścia potrzebna jej otwarta przestrzeń i dalsza wędrówka, nawet nie musi mieć celu. Zobaczyć kolejny dzień, wschód słońca, nieznaną roślinę. Najeść się. Schronić przed deszczem, gdy pogoda nie sprzyja lubiącym słońce kotom. Przeczekać zimno przy ogniu, przyglądając się płomieniom. Wyruszyć w dalszą drogę. To samotne życie i nie ma w nim miejsca na drugiego człowieka, czy może raczej kota.

Cztery lata temu przyczyniła się do śmierci ośmiu osób. Powiedzmy sobie szczerze - zemsta to desperacki i pozbawiony znaczenia krok, nie zwróci ci tych, których kochasz. Nie przywróci im życia. Co oczywiście nie znaczy, że bierzesz to pod uwagę i wybaczasz, rezygnujesz z wyrównania rachunków. Brakuje ci do tego szlachetności, poczucie krzywdy jest znacznie większe. Coś się nie zgadza i nie możesz zostawić tego tak po prostu. Chi nie zostawiła. Nawet kot może okazać się groźny, gdy dysponuje chociaż odrobiną magii i pozostawisz go za sobą. Nie wystarczy kopnąć futrzaka i liczyć, że już nie wstanie. Drapiące, prychające stworzonko, desperacko rzucające się na człowieka, który atakuje jej rodzinę jest... mimo swojej furii, najwyżej żałosne. Zbyt słabe, by rzeczywiście coś zdziałać. Nie potrafi wprawnie posługiwać się magią, nawet wykorzystanie Aery do wzmocnienia impetu okazuje się bezcelowe. Więc słucha krzyków. Leży pod ścianą i słucha krzyków. Rodzina, przy której spędziło czternaście lat życia umiera, bo kilku ludzi miało taki kaprys. Bo człowiek, który je wychował wpakował się w problemy, które go po prostu przerosły. Bo we wszystko zamieszana jest magia. Wyczuwasz magię, bez trudu poznasz jej użytkownika. Nie musisz sprawdzać by wiedzieć, że umarli. Że prześladowcy odchodzą, dom płonie, w oddali nikną śmiechy. Trzask płomieni zakłóca pozostałe dźwięki, nie mija chwila, i nie słyszysz nic innego. Ostatkiem sił przemieniasz się w człowieka. Rzadko to robisz, nie zawsze potrafisz. Czasami nie wystarcza nawet wola. W desperackim geście chwytasz za rączkę, która jeszcze wczoraj wiązała ci na szyi kolorową wstążkę, kokardę. Próbujesz wywlec na zewnątrz drobne ciało. W ustach smak krwi. Wszędzie pełno dymu. Swąd palonego mięsa. Wydostajesz się na zewnątrz. Nadpalone futro i ciemność, nie pamiętasz co dalej. Następnego dnia ktoś znajduje martwe dziecko, ludzie rozgrzebują ruiny. Nikt nie zwraca uwagi na małego czarnego kota.

Mała grupa, osiem osób. Tylko cztery pojawiły się wtedy w domu. Nic nie mogła zrobić, więc szła. Przed siebie. Do dnia, w którym jeden z tych przeklętych ludzi pojawił się w zasięgu kociego wzroku. Dopiero później rozpoznała jego magię. Żyła wtedy jak zwykły dachowiec, od posiłku do posiłku. Myszy, odpadki, bez znaczenia. Co może zdziałać kot, który właśnie odnalazł sens życia?

Ludzie mają wrogów. To nie był jedyny spalony dom, nie jedyna zbrodnia. Ludzie zostawiają ślady. Chi jest drobna, niepozorna i jest kotem. Kto zwraca uwagę na koty? Ślepia lśniące w mroku. Obserwowała. Każdy krok. Każdą kolejną kryjówkę. Musiała wiedzieć wszystko. A później przemówiła, po raz pierwszy od tego ataku. Znalazło się ucho gotowe wysłuchać słów drobnej, wychudzonej dziewczynki, która miała wiedzę. Rzetelną, gromadzoną przez miesiące wytężonej obserwacji. Podaną na tacy w oczekiwaniu na efekt.

Powieszono osiem osób. W majestacie prawa.

A Chi? Chi poszła swoją drogą. Nie ma wyrzutów sumienia. Nikt jej nie szukał, a po dziewczynce nie było żadnego śladu. Nie było też wyrzutów sumienia. Tylko żal po szczęśliwym życiu, z którego ostała się garść popiołu, szare kocie ślepia. I dobre wspomnienia. Śmiechu, głosów, słuchanych przed snem opowieści. Spokojnego domu. Kurzu i ksiąg. Maga, który ją wychował. Jego żony i dzieci. Zasypia i ma wrażenie, że znowu są obok. Że śpi przy kominku, a dom żyje swoim życiem. Później otwiera oczy i rusza w dalszą drogę.

W kolejny dzień.


Dodatkowe informacje

Ciekawostki:

  • Wierzy, że przynosi pecha i osoby, które dłużej zabawią w jej towarzystwie spotka coś nieprzyjemnego. Co nie znaczy, że o tym wspomina. Prawdopodobnie jedyny w swoim rodzaju przypadek przesądnego kota.
  • Nie lubi wody. Zapomnij o wielkich zbiornikach, na pewno się do nich nie zbliży. Motywacja musiałaby być naprawdę silna. Na nikim nie zależy jej teraz wystarczająco, by ryzykować dla tej osoby utonięcie.
  • Nawet, jeżeli fruwa i potrafi udźwignąć dorosłego człowieka.
  • Ma zgodne, milczące sumienie.
  • Bywa nadopiekuńcza, ale musi minąć sporo czasu, nim przywiąże się do kogoś wystarczająco, by w jakikolwiek sposób to okazać.
  • Podróżuje, cztery ostatnie lata spędziła w drodze. Co za tym idzie, ma sporą wiedzę na temat utrzymywania się przy życiu i zdobywania pożywienia.



Powrót do góry Go down
Yoona

Yoona
Liczba postów : 180
Dołączył/a : 30/09/2015
Skąd : Krainy Północy

Chi Empty
PisanieTemat: Re: Chi   Chi Icon_minitimeNie Paź 18, 2015 11:16 pm

Areum miała rację! Słodziak nie koteł! Czemu neutralna? Strata.
AKCEPT
Powrót do góry Go down
Haru

Haru
Admin
Liczba postów : 65
Dołączył/a : 07/09/2015

Chi Empty
PisanieTemat: Re: Chi   Chi Icon_minitimeNie Paź 18, 2015 11:26 pm

D'awwwwww! Ciekawie, ciekawie... Akceptuje!
Powrót do góry Go down
http://www.yousei.pl/t214-haru-yoshida
Sponsored content


Chi Empty
PisanieTemat: Re: Chi   Chi Icon_minitime

Powrót do góry Go down
 

Chi

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Powrót do góry 
Strona 1 z 1

Permissions in this forum:Nie możesz odpowiadać w tematach
Yousei no Hikari :: Kartoteka :: Karty Postaci :: Neutralni-